marininazie.reismee.nl

Time really flies when you're having fun

Dag heerlijke hollanders van me,

De tijd vliegt nu echt en mijn laatste maand hier is aangebroken. Uiteraard is het waar je je op instelt maar toch voelt het dubbel. Ik heb inmiddels woest veel zin om iedereen weer te zien maar je weet nooit wanneer ik hier weer terug ben dus ik probeer alles hier zoveel mogelijk in me op te nemen.

Ik was gebleven bij Inle Lake. De eerste dag daar een bootje gehuurd met vier Fransen en heerlijk het meer over gecrossed. De motor maakte zoveel lawaai dat kletsen niet mogelijk was dus het was echt even quality time met jezelf en genieten van het mooie uitzicht. Op verschillende plekken gestopt en uiteindelijk de hele dag in de weer geweest. De volgende dag gestart met een tweedaagse trektocht (ondanks Jeanines afkeer tegen omhoog lopen). Ons gidsje was een superenthousiast ventje van 20 die ons steeds older sisters noemde. De eerste dag gingen we vooral omhoog maar we hadden zoveel stops dat het zelfs voor Jeanine goed te doen was. Uiteindelijk aangekomen bij onze homestay, waar zowel de douche als wc zich buiten bevond. Samen met de gids nog naar een klooster gelopen, terwijl de vrouw des huizes het eten voorbereidde. Nou hadden we na zo een tocht ongeveer alles wel gegeten naar we waren positief verrast toen er 10 of 12 heerlijk ogende gerechten op tafel kwamen. Het zal vast ook met de setting te maken hebben maar dit eten komt met gemak in mijn top 3 van lekkerste avondmalen ooit en alle recepten zijn zorgvuldig genoteerd. Wel was het akward dat, ondanks ons aandringen, de gids en familie niet mee aten. Het lastige is dan dat we hun niet wilde beledigen door te weinig te eten maar ook niet alles op wilden eten als zij de restjes nog zouden nemen. Uiteindelijk voor de gulden middenweg proberen te gaan en vooral heel veel complimentjes aan de kokin gegeven. De volgende dag vroeg vertrokken waarop onze 'little brother' vroeg of we het oké vonden als hij een nieuwe route ging uitproberen. Hoewel wij 100 keer hebben aangegeven dat dat geen probleem was, vroeg hij 101 keer of we echt niet zenuwachtig waren. Ik denk dat hij zijn eigen angst een beetje op ons aan het projecteren was want er was niks meer over van zijn grapjes en gezang van de vorige dag terwijl hij aan iedereen die hij tegenkwam angstvallig de weg vroeg. Toen we eenmaal definitief op de goede weg zaten leek hij beter in zijn hum en was het weer prima. Die avond moe maar voldaan een hapje gaan eten. Helaas viel dit niet zo lekker, waardoor vooral Jeanine er slecht aan toe was. De dag erna dus niet zoveel gedaan als gepland en ons opgemaakt voor de volgende nachtbus terug naar Yangon. Dit bleek een ouderwetse local bus te zijn met kleine, krakkemikkige stoelen en starende locals. Zoals wellicht te verwachten sliepen Jeanine en ik hier allebei als een zonnetje vergeleken met de businessclass bussen. Uiteindelijk nog lekkere laatste dagen gehad in Yangon en afscheid genomen van Jeanine. Toen dus voor het eerste echt een paar dagen alleen. Mijn eerste nacht alleen op t vliegveld geslapen (want ons bent zuunig) en de ochtendvlucht naar Kuala Lumpur genomen. Mijn eerste ontmoeting met een local daar verliep niet zo soepel (not my problem), even omschakelen na alle vriendelijkheid in Myanmar. Gelukkig was mijn tweede chauffeur een zonnetje, dat maakte veel goed. Mijn eerste dag dus lekker rondgebanjerd en een drankje gedaan met een local. Helaas was het ook hier feest en heb ik de eerste nacht vooral kotsend doorgebracht. Ik moet zeggen dat ik echt goed klaar ben met dat ziek zijn steeds, wat zeker als je alleen bent en in een dorm slaapt geen pretje is.

De volgende dag heel rustig aan gedaan en gemeet met een Poolse jongen die ik nog ken uit Izmir en ook in Kuala Lumpur bleek te zijn. Superleuk om hem weer te zien, jammer alleen dat ik nog steeds zo futloos als een banaan was. De laatste dag in KL was ik gelukkig iets beter en heb ik toch nog het een en ander van de stad gezien. 'S avonds naar Bali gevlogen waar meet up 4 met mensen van thuis gepland stond: met Judith en Maaike dit keer. Die avond heerlijk bijgekletst en de volgende ochtend met de boot naar Gili vertrokken. Hier zag ik met mijn zeeziekte wel een beetje tegenop maar met een flinke portie pillen in mijn mik, een stabiele boot en een plekje op het dek viel dit alles mee. Een paar keer ook dolfijnen gespot maar op de een of andere manier zat ik steeds net in mijn tas te grabbelen of omgedraaid waardoor ik ze allemaal gemist heb.

Gili Trawangan was wel wederom awesome. Zonder gemotoriseerd vervoer hangt hier een hele relaxte sfeer en het eiland is prachtig! Op dag twee een rondje rond het eiland gefietst. Klinkt stoerder dan het is want met 6 km is dat voor ons Hollanders een tochtje van niks. Wel supermooie plekjes ontdekt en vooral een hele mooie sunset gezien. De dag erna gaan snorkelen en ons opgemaakt voor een goed stapavondje om mijn verjaardag in te luiden. Jarig op Gili; beter wordt het leven niet he? We hebben in ieder geval een heerlijke avond gehad op een reggaefeestje, waardoor we de volgende dag ietwat brak aan onze terugtocht begonnen (viel wederom mee en wederom de dolfijnen weten te missen). Terug in Kuta hebben we vooral de toerist uitgehangen; veel gewinkeld, veel gezonnen, veel gestapt en een beetje gesurft. Ook nog een dagje een scootertje gehuurd en heerlijk rondgecruist met Judith. Zonder plan op vele mooie plekjes terecht gekomen, helemaal goed. Inmiddels zitten Judith en Maaike in het vliegtuig terug en ben ik zowaar alleen in Lovina, waar ik vanochtend dolfijnen ben gaan spotten. Deze keer ze niet gemist en het was awesome!

Eigenlijk was het plan om nu echt een paar weken alleen te zijn en Indonesië en de Filippijnen verder te ontdekken. Maar ondertussen had ik nog steeds veel contact met Marit (meisje dat ik heb leren kennen in Can Tho) en besloten dat samen reizen leuker is. Daarom vlieg ik maandag naar Bangkok, vanwaar ik de bus pak naar Laos om mijn laatste weken met Marit te reizen. Niet zoveel alleen dus voor mijn plan om zes maanden alleen te reizen, maar dat voelt helemaal goed :)

Tot snel!

Liefs, Marin

Reacties

Reacties

Chris

Hoi Marin, het blijft heerlijk om je avonturen te volgen! Het leest als een goed boek - in etappes dan. Nog heel veel plezier de laatste weekjes! xxx

Jeannette

Lieve Marin, wat een ontzettend leuk verslag weer. Ik geniet elke keer weer van alle je spannende en gezellige verhalen. Je schrijft ook zo leuk, zelfs over nachten die je kotsend door brengt! Ik vind je wel een kanjer hoor om zo'n reis met al die verschillende vluchten en andere verplaatsingen, te ondernemen. Chapeau!!
Geniet nog van je laatste weekjes daar, en goede terugreis. Wellicht zien we elkaar daarna gauw weer 'n keertje in dit kikkerlandje!
Groetjes en liefs, Jeannette

Rianne

Lekker Maaj! Altijd blijven doen wat goed voelt. Geniet! X

{{ reactie.poster_name }}

Reageer

Laat een reactie achter!

De volgende fout is opgetreden
  • {{ error }}
{{ reactieForm.errorMessage }}
Je reactie is opgeslagen!